Być katolikiem dzisiaj

Jako członkowie Kościoła katolickiego w dzisiejszym świecie wierzący są wezwani do dzielenia się swoją wiarą z szerszą społecznością. Podążając śladami Chrystusa, dajemy świadectwo naszej wiary w tym, jak wychowujemy nasze dzieci, w jaki sposób współdziałamy z przyjaciółmi, rodziną i współpracownikami oraz jak angażujemy się we współczesną kulturę. Na przestrzeni wieków żaden Kościół nie zrobił więcej, aby troszczyć się o naszych braci i siostry w potrzebie niż Kościół katolicki. Początkiem wiary katolickiej jest objawienie Boże. Wierzymy, że Bóg nas kocha i pragnie mieć relację ze swoim stworzeniem. Wierzymy, że Bóg objawia się na wiele sposobów, ale szczególnie poprzez objawienie swojego Słowa, które dociera do nas w dwóch postaciach – Pisma Świętego (pisanego) i Tradycji (niepisanej). Ostatecznym znakiem Bożego objawienia jest Wcielenie – Bóg, który stał się człowiekiem w Jezusie Chrystusie. Wcielenie jest ostatecznym znakiem miłości Boga do ludu Bożego. Katolicy wierzą w Trójcę Świętą, Boga objawionego jako trzy Osoby Boskie o jednej naturze: Ojciec, Syn i Duch Święty. Kościół został założony przez Chrystusa mocą Ducha Świętego i prowadzony przez wieki dzięki Tradycji Apostolskiej. Tajemnica paschalna – ukrzyżowanie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa – jest centralną tajemnicą każdej celebracji liturgicznej, a zwłaszcza Mszy św., która jest „źródłem i szczytem” naszego życia jako katolików. Msza św. jest centralną i wiążącą celebracją Kościoła. Życie sakramentalne przeżywamy najpełniej we wspólnocie. Chrystus wzywa nas do odpuszczenia grzechów, a my uznajemy Sakrament Pojednania za sposób na naprawienie grzechów i powrót do właściwej relacji z Bogiem, sobą i innymi. Jesteśmy karmieni i karmieni rzeczywistą obecnością Jezusa Chrystusa w Eucharystii. Obecność Chrystusa Zmartwychwstałego objawia się w całej liturgii świętej i we wspólnocie zgromadzonej jako Ciało Chrystusa, w Słowie, w Przewodniczącym, a zwłaszcza w Eucharystii (Ciało i Krew Jezusa). Jako żywe Ciało Chrystusa katolicy są wezwani do prowadzenia życia „kontrkulturowego”. Jesteśmy wezwani, aby służyć sobie nawzajem, tak jak służył Jezus. Stajemy w obronie naszej wiary i przekonań, nawet jeśli oznacza to cierpienie na świecie. Katolicka nauka społeczna wzywa nas do szczególnej troski o godność osoby ludzkiej – od chwili poczęcia aż do kresu życia naturalnego. Jesteśmy wezwani do troski o biednych, troski o środowisko, zapewnienia wszystkim godnych warunków pracy i pracy na rzecz systemu gospodarczego, który pozwala na równe traktowanie ludzi. Wierzymy, że jesteśmy zjednoczeni ze wszystkimi aniołami i świętymi, a zwłaszcza z Maryją, Matką Bożą, i na ich świętym przykładzie wzorujemy się na życiu. Prośmy Maryję i wszystkich świętych o wstawiennictwo za nami. Modlitwa osobista i wspólnotowa jest cechą wiary katolickiej. Modlimy się o umocnienie naszej relacji z Bogiem oraz o wzrost w wierze i miłości. Jednoczymy się ze wszystkimi wierzącymi na całym świecie – z Kościołem powszechnym – co tydzień, gdy gromadzimy się na wspólnej modlitwie, Mszy św.